Pearl Jam'i de canlı izlemiş bulunduk, listeden birini daha çıkarabiliriz. Sahneye uzak olsam da, çekerken ellerim titremiş olsa da, oradaydım. Önemli olan sadece bu.
Yola dair yazılar ise çok kısa zamanda, sırasıyla gelecek...
Bazen gittiğim yolun yanlış olduğunu bile bile gidiyorum. Bazen de kestirme sevdasından yolumu zorlaştırıyorum. Ne olursa olsun bu benim ve bir şekilde, her seferinde düzlüğe çıkıyorum.
"hiçbir zaman inandiramadım seni kahramansız bir dünyaya neden inandığıma. hiçbir zaman inandiramadım seni o kahramanları uyduran zavallı yazarların neden kahraman olmadıklarına. hiçbir zaman inandiramadım seni o dergilerde resimleri çıkanların bizden başka bir soydan olduğuna. hiçbir zaman inandiramadım seni sıradan bir hayata razı olman gerektiğine. hiçbir zaman inandiramadım seni, o sıradan hayatta benim de bir yerim olması gerektiğine"
3 yorum:
Pearl Jam'i canlı izlemek bence garip bir his. Hele Eddie hala sahnede şişeden şarabını içip söylerken falan. Umre bir nevi. Saygı selam.
eyvallah, saygı bizden
hem de jeremy :) ne güzel bir his gerçekten.
Yorum Gönder