Yoğurdu üfleyerek yiyen adamın dramı

***Ocak 2006, 4. sınıf ara tatili tam da 3 haftalık göğüs hastalıkları stajının arasına denk gelmiş. Ben de 20 günlük tatili boş geçirmeme maksadıyla Diyarbakır'a abla ziyaretine gidiyorum. Dönüş yolculuğumdan tam bir gün önce kar yağıyor, hem de yıllardır görmediğim şiddette. Tabi oldukça güzel geliyor başta, tüm şehir yürüyerek dolaşılıyor, keyfi çıkarılıyor... Sonra ne mi oluyor? Önce havayolu kapanıyor, bir hafta boyunca uçaklar kalkmıyor. Bir iki gün sonra da kara yolu da tıkanıyor. Diyarbakır'da mahsur kalıyorum ve 3 haftalık staj tekrarı yaptırıyorlar bana, devamsızlıktan bırakıp. okul 3 hafta uzayınca ilk TUS sınavı kaçıyor ancak 6 ay sonraki TUS'a girebiliyorum. Hayatım 6 ay erteleniyor.

Ha sonuçları çok mu kötü oldu? Hayır, ama yine de...

***Ocak 2010, İhtisasa başlamamın 6. ayı, 1,5 yıllık TUS maratonu sonrasında mecburi hizmet, hemen asistanlığa başlama, bu başlangıç süresindeki yoğun çalışma temposu derken iyice yıprandığımı görüp, artık her ay boş olan iki haftasonumdan birini ufak bir geziyle değerlendireyim diyorum ve haftasonu için İstanbul'a günler öncesinden biletimi alıyorum. Oradaki insanlar aranıyor, planlar yapılıyor... Haftasonuna doğru hava bozmaya başlıyor. Haftasonu yoğun kar ve fırtına bekleniyor, ben ne yapıyorum? "Aman giderim de dönemem, rötar olur, pazartesi işe yetişemem" diye düşünüp hemen biletimi askıya alıyorum.

Düşününce aslında 4 yıl önce benim okulum uzamasa, ilk tusa girsem belki tamamen başka bir yerde, başka hesaplar peşinde olacaktım. Yine de risk almıyorum, akışına bırakamıyorum. yani iki olay arasında bir sebep sonuç ilişkisi var ama ben ikinci olayda hemen aldığım tedbirle bu sebep-sonucu takdir etmiyorum. Artık bilinçaltımda mevcut durumumdan bir memnuniyetsizlik mi var, ya da basitçe geçen yıllar beni daha tedbirli mi yaptı bilmiyorum, öylesine düşünüyorum işte

Bu da böyle bir anımdır.