30 Ocak 2010 Cumartesi

Kaygan Zemin: The cycle of the werewolf


Üzerinde durduğum zeminin ne kadar da kaygan, ne kadar da kararsız olduğunu şaşkınlıkla idrak ettiğim şu günler, hayatımda bir takım değişikliklere tanık oldu(bir daha uğraşsam böyle cümle kuramam, değerini bilin bu cümlenin)

Evet, okuyucu hayatımda yaşadığım döngülerden birine daha başlamış olabilirim. Sonunu görmeden emin olamayız, belki aslında sonunu görmezsek aksinden emin olacağız.

Denedim. Evet, denedim. Bu kez farklı bir şey olsun istedim, tırnaklarımla kendim kazıyayım, yoktan varedeyim istedim, ama her zaman doğru motivasyonun yeterli olamayabileceğini de gördüm. "Çabalayayım, kendim oluşturayım" dediğim çaba, bir Sevmek Zamanı deneyimi halini alınca ve boyacının hiç bir zaman fotoğrafın sahibesiyle tanışmayacağı da aşikar olunca, bu-sırf çabalamış olmak için sarfedilen- beyhude çabanın da sona ermesi gerekiyordu.


Peki ne oldu? "Demek yolu buymuş" dedim. Demek ki hep bu döngüler olacak yaşadıklarım. Bu çemberlerden biri ucu açık bir düz çizgi haline gelene kadar hep bunlardan birini yaşacağım, hep birinden ötekine gideceğim demek...

Canım sıkılmadı bu işe, Her seferinde tepesine ulaştığım kuledeki son kapı yine çöle açılmıştı. Yine en başa dönmüştüm, ama bu kez umutsuzluk yoktu içimde. Sonunda istediğimi alacaktım, huzura kavuşacaktım, biliyordum. Bunun için ne kendimi dışarıdan soyutlamam, ne de zoraki çabalara girmem gerekiyordu. Sadece bu düzeni bana sunulduğu gibi kabul etmem yeterliydi.

Seçilmeye devam etmek, ta ki bir gün...

4 yorum:

Sel dedi ki...

İyi yazsaymışsın?

Tek sorununun seçilmek olduğunu düşünürken final cümlen kafamda bir kaos yarattı, bence yanlışlardasın genç. Seçmek ve almak zamanıdır.

*Motiveyşınıl sipiklerde yeteneksizim evet.

*O değilde bu konuları ne zaman ıslatıcaz? Gittin mi İstanbul'a?

hiç kimse hakkında her bi şey dedi ki...

çok enteresan.. hep aynı çemberlerde dolanmak bende umutsuzluk oluşturuyor, başka bişey diil.. ama en azından denemişsin. benim son 'denemem'de d benzer şeyler oldu.. bi önceki yazınla bağlamak isterim bunu, sütten ağzım yandı, yoğurdu direk reddettim.. netice itibariyle eski çemberime -denemek-becerememek-kasmayıp bırakmak- geri döndüm.. ha buarada, çember doğruya dönerse nolur? ben bi kere kendi çemberimden çıktım.. denedim-çabaladım.. kasmayıp bırakma kısmı yerine hakkaten uğraştım falan.. a-a, bi bakmışım, bu sefer d onun çemberine girmişiz.. denemişiz-becerememiş.. sonuç.. aynı:)

ayrıca da pat diye takılır meşhur şarkı insanın aklına bu kadar çember deyince..

doğruya ulaşabilme umudunu kaybetmemen dileğiyle..

-Mir. dedi ki...

Belki de sonuç değil de, süreçtir önemli olan. :)

pisces dedi ki...

hiç bi zaman teselli olmaz ama daha beteri var diyim :) misal şöle bi çember : seçilmeden seçtiğini kabul etmemek ve seçildiğinde seçenin yaklaşımının seni ürkütmesi...