Jude Quinn,Arthur Rimbaud,Robbie Clark,Woody Guthrie,Billy the Kid,Jack Rollins,hepsi Bob Dylan... Farklı kesitlerin farklı karakterlerle anlatıldığı filmde kesitin sahibinin isminin dahi geçmemesi filmin "i'm not there" olarak seçilen ismini daha da manidar kılmış.
Across the Universe deneyimimden sonra bu kez filmi,dersimi çalışarak izledim,zaten Bob dylanın müziği ve triviaları hakkında beatles hakkında sahip olduğumdan çok daha fazla bilgi sahibiydim. Demek istediğim, gerçekten sıkıcılıktan uzak ve özel bir şekilde kurgulanmasına rağmen bilgi sahibi olmayan ve hevesli olmayan insanları zorlayabilecek bir film.
Filmde görmekten mutlu olduğum detaylara rastladım. Dylan-Beatles buluşması,Factory girl Edie sedgwick,Joan Baez,Tom paine ödülünü alırken yaptığı sarhoş-konuşma ve elektro sound'a geçtiği zamanki tepkilerin en ünlüsü,malum "judas"...
Billy the Kid ve sırrı,Richard Gere'a de hakkını vermek lazım,Kasabaya yürürken çalan One more cup of coffee ve Guthrie'nin hikayesinin başladığı yerde biten hikayesi(ve tabii this machine kills fascists) güzeldi.
Ve En son bu yazının amacı,Cate Blanchett. Bazı aktörlerin yeteneğine geç şahit olursunuz ya da kendilerini ispat edebilecek rolleri geç alırlar. Şükürler olsun ki cate blanchett için çok geç olmamış! Filmdeki en iyi Dylan'dı! Bütün aldığı iltifatlar,iyi eleştiriler ve ödülleri sonuna kadar haketmiş.
Neticede geneli kucaklayan bir film değil, ama Amerikan rock müziğine,60 ve 70'li yıllardaki değişime ilgi duyuyorsanız. O zaman müziğe yön verenlerin birbiriyle olan ilişkileri,yaptığı sansasyonlar ilginizi çekiyorsa izlenmesi şart olan bir film. Don McLean'in American Pie'da yaptığı göndermelerin çözümleri size zevk veriyorsa,bunun filmini izlemenin vereceği zevki düşünebilirsiniz.
Across the Universe deneyimimden sonra bu kez filmi,dersimi çalışarak izledim,zaten Bob dylanın müziği ve triviaları hakkında beatles hakkında sahip olduğumdan çok daha fazla bilgi sahibiydim. Demek istediğim, gerçekten sıkıcılıktan uzak ve özel bir şekilde kurgulanmasına rağmen bilgi sahibi olmayan ve hevesli olmayan insanları zorlayabilecek bir film.
Filmde görmekten mutlu olduğum detaylara rastladım. Dylan-Beatles buluşması,Factory girl Edie sedgwick,Joan Baez,Tom paine ödülünü alırken yaptığı sarhoş-konuşma ve elektro sound'a geçtiği zamanki tepkilerin en ünlüsü,malum "judas"...
Billy the Kid ve sırrı,Richard Gere'a de hakkını vermek lazım,Kasabaya yürürken çalan One more cup of coffee ve Guthrie'nin hikayesinin başladığı yerde biten hikayesi(ve tabii this machine kills fascists) güzeldi.
Ve En son bu yazının amacı,Cate Blanchett. Bazı aktörlerin yeteneğine geç şahit olursunuz ya da kendilerini ispat edebilecek rolleri geç alırlar. Şükürler olsun ki cate blanchett için çok geç olmamış! Filmdeki en iyi Dylan'dı! Bütün aldığı iltifatlar,iyi eleştiriler ve ödülleri sonuna kadar haketmiş.
Neticede geneli kucaklayan bir film değil, ama Amerikan rock müziğine,60 ve 70'li yıllardaki değişime ilgi duyuyorsanız. O zaman müziğe yön verenlerin birbiriyle olan ilişkileri,yaptığı sansasyonlar ilginizi çekiyorsa izlenmesi şart olan bir film. Don McLean'in American Pie'da yaptığı göndermelerin çözümleri size zevk veriyorsa,bunun filmini izlemenin vereceği zevki düşünebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder