Bitti

Yeni aldığım harici hard disk'e girerken bu dizi,ister istemez "ohoo 10 sezon,oldukça götürür bu beni" diye düşünüyordum.

Bir kaç hafta,oldukça sayılırsa götürdü de ve sonunda 240 civarı bölüm bitti. Geriye kalanlar:

1- Bu 6 insanın 10 yıllık evrimleri ve triviaları,onların 10 yılının senin bir kaç haftana sığması ve bunun garip gelmesi
2- Ağlamak istemek ve ağlayamamak: the last one ve the one with all the other ones bölümlerinde sürekli boğazım düğümlendi ama yapamadım. Bir ara dudaklarım da titremeye başladı ama bir türlü kopamadım. Üzücü... Bilmiyorum belki ağlamak isteyip,sonra başaramamanın verdiği hayalkırıklığı üzdü beni. Aynı duyguyu 2005 kışında Diyarbakır'da bir sinema salonu dolusu ağlamaya şartlanmış insanla,babam ve oğlum'u izlerken yaşamıştım,o zaman da olmamıştı. Yine olmadı
3- U2-Walk on. Janice'den gelsin: "Oh- My- God"
4- Boşluk. Her dizi bitince,hatta sezon arası verince bile boşluk yaratır ama bu ayrı. Bu dizi sanki doğal bir anti depresandı. Hayatımdaki en büyük azaplardan birini yaşadığım ve kimseye birşeyler anlat(a)madığım bu bir kaç haftayı yaşanılır kıldı,friends. Evet,belki abartıyorum. Ama öyle...
5-Phoebe. Ahh pheebs en çok da seni özleyeceğim. Keşke joey yerine sana bir spin-off çekselerdi hatta sonsuza kadar sürseydi.

İşte böyle. İzlendi 10 sezon bolca gülündü, bazen dudaklar titredi,boğaz düğümlendi(ama ötesi olmadı) hayat biraz daha çekilir oldu ve sonunda bitti.